วันอังคารที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2557

Help! I am raped!!




            นี่ตัวเขาไม่ได้คิดไปเองใช่มั๊ย?

           

            เสียงฝีเท้าหนักๆที่เดินตามหลัง



            ยิ่งทงเฮเร่งจังหวะความถี่ของการก้าวเดินให้เร็วเท่าไหร่ ก็รู้สึกเหมือนกับว่าบุคคลที่อยู่ข้างหลังนั้นจะเร่งจังหวะการเดินมาตามหลังติดๆ



            บ้านพักของทงเฮอยู่ในซอยค่อนข้างลึกพอสมควร เรียกได้ว่าเกือบท้ายซอยเลยก็ได้ เหตุก็เพราะร่างเล็กนั้นอยู่ตัวคนเดียว จึงไม่อยากเปลืองค่าเช่าห้องหอให้มันเปลืองนัก ลำพังแค่ค่าอยู่ค่ากินทุกวันนี้ก็เกินจะรับไหวแล้ว



            เหมือนสวรรค์จะเห็นใจ  ตอนที่ทงเฮกำลังเดินตากแดดเพื่อหาที่ซุกหัวนอนใหม่นั้น  ทงเฮได้เจอกับป้าเจ้าของบ้านเช่าหลังนี้พอดี คุยกันไปคุยกันมาจึงได้รู้ว่าทงเฮกำลังหาบ้านเช่าราคาถูกอยู่ สัญญาบ้านเช่าจึงถูกควักออกมาจากซองสีน้ำตาล ไม่นานช่องว่างมุมขวาล่างก็ถูกเติมเต็มด้วยลายเซ็นหวัดๆของผู้เช่ารายใหม่นามว่า

            อีทงเฮ...




            ตอนนี้ก็เป็นเวลาเกือบตีสองแล้ว เหตุที่กลับบ้านดึกก็เพราะร่างบางรับจ๊อบพิเศษหลังจากเลิกงานประจำ สถานที่จะเลิกงานดึกแบบนี้คงหนีไม่พ้นผับบาร์แน่นอน ร่างเล็กทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟ เรื่องรายได้ก็พอตัวอยู่ แค่เงินจากการทำงานกลางคืนนี้ก็สามารถจ่ายค่าเช่าบ้านได้สบายๆ เพราะแต่ละคืนร่างบางได้ทิปนับว่าไม่น้อย โดยเฉพาะถ้าได้ไปบริการให้กับโต๊ะที่มีลูกค้าผู้ชายเยอะๆ คร้านจะนับเชียวล่ะ




            แต่ก็อย่างว่าล่ะ แม้จะสามารถจ่ายค่าบ้านได้โดยไม่ลำบากแล้ว ก็ยังมีค่าใช้จ่ายอื่นๆอีก นอกจากค่าเช่าบ้านแล้วก็ยังมีค่ากิน ค่าน้ำ ค่าไฟ ไหนจะค่ารถไปทำงานอีกอีก ทงเฮจึงต้องทำงานทั้งสองอย่าง อย่างไรเขาก็ไม่ยอมออกจากงานที่ผับหรอก รายได้ดีซะขนาดนี้


           




            อีกแค่ไม่กี่สิบเมตรเท่านั้นก็จะถึงหน้าบ้านเช่าหลังน้อย ลมหายใจของร่างเล็กเริ่มติดขัด หายใจแทบไม่ทันเพราะตื่นเต้น แทบอยากจะรีบวิ่งไปรีบไขกุญแจบ้านเพื่อที่จะได้เข้าบ้านไวไวให้สมใจอยาก




            ในที่สุดก็ถึงซะที!!!  มือน้อยควักกุญแจออกมาจากกระเป๋ากางเกง ในขณะที่ไขก็แอบเหลือบมองข้างหลังด้วย  แล้วก็พบ




            ความว่างเปล่า...



            นี่เขาคิดไปเองหรอกเหรอ เฮ้ออ โล่งอกไปที
            บางทีอาจจะเป็นคนในละแวกนี้ที่กลับบ้านดึกเหมือนเขาก็ได้  ขี้ระแวงจริงๆเลยนะเราเนี่ย


            จังหวะที่มือบางเปิดประตู ก็ถูกมวลร่างหนึ่งถาโถมเข้าใส่ ร่างบางถูกดันเข้าไปในตัวบ้านของตน ปากจะเปล่งเสียงร้อง แต่ก็ติดโดนมือหนามาทาบทับไว้ ลำตัวถูกโอบรัดแน่นหนาจากคนที่อยู่ข้างหลัง ไม่ดิ้นหรือสู้ได้ ไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้!!



            เสียงประตูถูกปิดและล็อคโดยคนแปลกหน้าที่เข้ามาจากด้านหลัง 
            กลัว... ร่างบางกลัวจนสั่น
            ตั้งแต่ออกมาอยู่คนเดียวก็ไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน
            คนๆนี้ต้องการอะไร เงิน ทอง ทรัพย์สิน เขาก็พร้อมจะให้ทั้งนั้น ขอแค่อย่าทำอะไรเขาเลย!!



            ทงเฮถูกดันให้ติดผนัง ถูกมือใหญ่พลิกตัวกลับมา แต่ไม่สามารถมองเห็นคนแปลกหน้าคนนี้ได้ชัดเพราะไฟยังไม่ถูกเปิด มือสนิท...

            “อย่าร้อง ถ้าไม่อยากตาย...”  บอกทั้งที่ยังไม่ละมือออกจากปากบาง

            ใบหน้าหวานที่เคลือบด้วยความกลัวพยักหน้าน้อยพร้อมกับอาการสั่น

            “คะ...คุณ ต้องการอะไร” ในที่สุดก็เค้นเสียงออกมาจากลำคอแห้งผากจนได้

            เงียบ....



            “อยากได้อะไร ผมจะให้หมดเลย เงิน ของมีค่า ขอแค่อย่าทำอะไรผมเลยนะ ผมขอร้อง” 

            “หึ หึ”   เป็นเสียงแรกที่ร่างบางได้ยินจากร่างกำยำตรงหน้า เป็นเสียงที่ได้ยินแล้วเสียวสันหลังวาบ มันช่างสร้างความรู้สึกไม่ปลอดภัยให้กับชีวิตจริงๆ


            “อยากได้อะไร จะให้หมดงั้นเหรอ...” เสียงแหบพร่ากระซิบที่ใบหู

            “คะ..ครับ”

            “อยากรู้ไหมว่าฉันอยากได้อะไร”
            ยื่นหน้าเข้ามาใกล้สูดดมแถวซอกคอจนร่างบางยืนนิ่งไม่กล้าแม้แต่หายใจ


            “....”


            “ตั้งใจฟังให้ดีๆล่ะ”


            “ฉันอยากได้ตัวนาย อยากมีอะไรกับนาย”
            ตากลมเบิกกว้างจนแทบจะหลุดออกมาจากเบ้า ทั้งช็อกทั้งตกใจจนพูดไม่ออก  


            “มะ..ไม่นะ ได้โปรด”


            “สายไปแล้ว หึ หึ”


            ร่างเล็กถูกเหวี่ยงลงบนโซฟาหน้าทีวี

            พยามดิ้น อ้อนวอน ร้องขอ แต่สิ่งที่ได้รับกลับมามีเพียงแต่เสียงหัวเราะแหบต่ำ

            “ไม่ต้องร้อง อย่าดิ้น ฉันจะพานายขึ้นสวรรค์เอง”

            “ไม่ อย่านะ ได้โปรด” ร้องขอเจือเสียงสะอื้นหวังว่าจะได้รับความเห็นใจ แต่ก็ไม่เลย

            เสื้อผ้าเนื้อบางถูกกระชากออกจากร่างพร้อมกับเสียงกรีดร้องห้าม  แค่ไม่กี่วินาทีร่างทั้งร่างก็เปลือยเปล่า
            ทงเฮหลับตาลงกลั้นเสียงสะอื้นอย่างยอมรับชะตากรรม ไม่รู้จะทำอย่างไรดี เขากำลังจะโดนข่มขืน โดนข่มขืนในบ้านของตนเอง!!

            ร่างขาวสะดุ้งทันทีที่โดนฝ่ามือหยาบลูบไล้ไปทั่วร่าง กลีบปากบางเม้มแน่นเมื่อโดนทาบทับด้วยส่วนเดียวกันของร่างด้านบน
            แต่มีหรือจะสู้ความช่ำชองของคนแปลกหน้าได้ ท้ายที่สุดก็ต้องยอมเปิดโพลงปากให้อีกคนได้เกี่ยวรัดตวัดลิ้น

            เสียงสุดกลิ่นกายฟืดฟาดดูหื่นกามซะจนทงเฮขยะแขยง ไม่ว่าจะเป็นซอกคอขาว ไหล่เนียนก็โดนร่างกำยำใช้ริมฝีปากและลิ้นสัมผัสไปซะทั่ว

            “อยากเห็นหน้าฉันไหม หืม อยากเห็นหน้าคนที่กำลังจะเป็นผัวของนายหรือเปล่า”


            ร่างสูงหยัดตัวขึ้นช้าๆแล้วเดินไปเปิดไฟ ทงเฮอยากจะใช้ช่วงนี้เพื่อวิ่งหนีออกไปแต่ติดที่ว่าเรี่ยวแรงในตัวนั้นแทบจะไม่มีอยู่เลย อีกทั้งแสงไฟที่กระทบไปยังร่างที่กำลังก้าวเข้ามาก็ทำให้หัวสมองตื้อไปหมด ร่างกำยำเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้า มือหนาจัดการถอดเสื้อผ้าของตนออก แต่สายตายังคงจ้องร่างขาวบนโซฟาด้วยความหื่นกระหาย
            เสื้อเชิ้ตถูกถอดออกไปอย่างแรก ทงเฮมองหน้าของร่างใหญ่แล้วก็อดไม่ได้ที่จะมองต่ำลงมา คนๆนี้ถือว่าหน้าตาดี ดีมากๆเชียวล่ะ ผิวสีแทนยิ่งทำให้กล้ามแขนและกล้ามหน้าท้องดูน่ามองยิ่งขึ้น

            ต่ำลงไปอีกคือส่วนที่ถูกปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกไปหมาดๆ ถึงแม้จะมีกางเกงในอยู่บนตัว แต่ส่วนที่ดุนดันออกมามันเด่นเสียจนร่างบางอดหน้าร้อนวูบวาบไม่ได้

            ผ้าชิ้นน้อยชิ้นสุดท้ายถูกถอดออก ส่วนนั้นดีดผึงออกมาชี้หน้าซะจนต้องหลบตา ยิ่งเห็นก็ยิ่งรู้เลยว่าขนาดของมันไม่ธรรมดา

            “ดูพอใจหรือยัง” ทาบกายลงมาทันทีทำเอาทงเฮสะดุ้งถอยตัวชิดโซฟา


            “คราวนี้ตาฉันบ้างล่ะนะ”

            สายตาคมดำขลับดูลึกลับและน่าหลงใหลในเวลาเดียวกัน นี่เขาเป็นอะไร ทำไมไม่ขัดขืน เคลิ้มให้กับคนที่กำลังจะข่มขืนตนเองอย่างนั้นเหรอ?
            ร่างสูงใช้สายตาโลมเลียร่างบางตั้งแต่หัวจรดเท้า เส้นผมสีส้มทอง ใบหน้าขาว กลีบปากสีหวาน ผิวขาวราวน้ำน้ำนม ยอดอกสีฉ่ำ เอวคอด สะโพกผาย ขาเรียวซึ่งไม่มีร่องรอยหรือแผลเป็นใดๆมากวนสายตา


            “นายนี่มันน่าย่ำยีจริงๆ หึ หึ” พูดไปตามที่คิด อยากจะย่ำยีร่างสวยนี้ให้ร้องครวญคราญใต้ร่างตน อยากชำแหรก กระแทกกายเข้าไปในตัวร่างบางให้หายอยาก!!

            “ฉันอยากได้นายมานานแล้วรู้ไหม”

            ลิ้นร้อนตวัดลงยอดอก ดูดเม้มแรงๆอย่างกระหายอยาก ทั้งสองข้างถูกประทุษร้ายจนบวมช้ำ
            “อ๊ะ ยะ...อย่า”

            เสียงร้องสั่นๆไม่สามารถหยุดร่างสูงที่กำลังดูดชิมผิวหอมหวานได้

            “หวาน อร่อยกว่าที่ฉันคิดไว้เสียอีก หึ หึ”

            ส่วนอ่อนไหวถูกส่งเข้าในโพลงปากร้อน  ร่างบางกรีดร้องออกมาลั่นห้องกว้าง สะโพกอวบพยายามขยับหนี เรียวขาพยายามถีบไหล่หนาให้พ้นๆ แต่ก็โดนร่างกำยำจับพาดบ่าแล้วตรึงสะโพกไว้กับที่ไม่ให้ดิ้นได้อีก

            “อ่ะ อา” จากที่ดิ้นๆอยู่ ก็พลันตัวอ่อนเป็นขี้ผึ้งลนไฟ เพราะความเสียวซ่านแล่นเข้ามาฉับพลันจนตั้งตัวไม่ทัน  ความรู้สึกแปลกใหม่เข้ามาทักทาย รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก มือเรียวจกที่เคยผลักก็กลายเป็นจิกผมด้วยความเสียวกระสัน
            รู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่ลำกายใหญ่มาจ่ออยู่ตรงหน้า ตากลมเบิกกว้างอย่างตกใจ อย่าบอกนะว่าร่างใหญ่กำลังจะให้เขา...

            “ทำให้หน่อยสิ”

            “มะ..ไม่”

            “อ้าปาก!
            ร่างบางยังคงนิ่งด้วยความกลัว พลันก็โดนมือหนาบีบปากให้อ้าออก อ่อนเอ็นร้อนถูกดันเข้ามาในโพลงปากทันที มันยาวเสียจนทงเฮแทบสำลัก

            “อะ อื้ออ”

            ร่างสูงละมืออกจากคางเรียวมาจับเรือนผมสีทองนุ่มลื่น  จับให้มั่นแล้วขยับสะโพกเข้าออก

            “อาห์ เยี่ยม อืมดี แบบนั้นแหละ” ใบหน้าคมหลับตาพริ้มครางด้วยความพอใจ ซี๊ดปากในยามที่ส่วนนั้นโดนฟันของคนที่ไม่ประสีประสา


            เมื่อพอใจกับความอุ่นร้อนของโพลงปากเล็กแล้วจึงถอนแก่นกายลำใหญ่ออกมา ทงเฮรีบโกบโกยอากาศเข้าไปในทันทีที่ถูกปล่อยให้เป็นอิสระ
            ยังไม่ทันจะหายเหนื่อยเรียวขาของตนก็โนแยกออก พร้อมกับใบหน้าของร่างสูงซุกไซร้ลงไปอีกครา แต่ส่วนที่โดนเล่นงานกลับเปลี่ยนเป็นช่องทางสีหวาน
            “อ๊า อ๊ะ”
            ลิ้นใหญ่รัวลงทันทีด้วยความหื่นกระหาย เกลือกกลั้วใบหน้ากับส่วนล่างของร่างที่หอมหวานไปทั้งทั้งตัวอย่างหลงใหล

            “ปิดแน่นสนิทแบบนี้ ชักอยากจะรู้ซะแล้วสิว่าข้างในจะแน่นขนาดไหน”

            “ไม่นะ อย่า ผมขอร้อง” มาถึงตอนนี้ทงเฮทั้งดิ้นทั้งผลักด้วยความกลัว ร่างใหญ่กลับไม่ฟังแถมยังส่งเสียงหัวเราะแหบต่ำให้ซะจนทงเฮขนลุก

            มือหนาดึงกระชากขาเรียวให้ร่างเล็กกลับมาอยู่ที่เดิม แยกเรียวขาออกกว้าง จัดการกดส่วนใหญ่โตของตนเข้าไปทันที ร่างเล็กสะดุ้งหวีดเสียงร้องลั่น ความคับแน่นที่แทรกเข้ามาในกายแบบฉับพลันนั้นส่งผลให้ร่างกายส่วนล่างปวดร้าวจนแทบจะแตกเป็นเสี่ยงๆ

            “อา แน่นดีจริงๆ” ร่างสูงกดสะโพกแช่ไว้ดื่มด่ำกับความช่องทางที่ทั้งแน่น ร้อน...
           
            ยังไม่ทันที่ความเจ็บจะจางหายไปหมดสะโพกหนาก็ขยับกระทุ้งเข้ามาซะจนร่างเล็กตัวโยน จากที่ต้องทนกับความปวดร้าวช่วงล่างตอนนี้กลับกลายเป็นความเสียวซ่านซะจนแทบจะขาดใจ
            “อ๊ะ อึ๊ก อ๊ะๆๆ”
            “ร้องดังๆ ครางดังๆเลย อืมม” ร่างกำยำกระแทกสะโพกเข้าออกด้วยความเร็ว

            “รัดแน่นๆ ดี แบบนั้นแหละ ซี๊ดด” เสียงครึมครางในลำคอดังมาไม่ขาดสายคลอไปกับเสียงหวานที่ร้องไม่หยุดเช่นกัน

            “อื้มม อาห์”


            “นายเป็นคนแรกเลยนะ ที่ทำฉันตบะแตกแบบนี้ ”
            จังหวะช่วงล่างยิ่งเพิ่มขึ้นเมื่อผนังร้อนบีบรัดแน่นขึ้นเรื่อยๆ บ่งบอกสัญญาณว่าร่างเล้กจะถึงฝั่งฝันแล้ว

            “อ๊ะๆๆ อ๊าส์ / อาห์ เยี่ยม เสียวจะตายแล้วโว๊ย” ช่องทางร้อนบีบเกร็งพร้อมกับที่สะโพกหนากดกระแทกทั้งถี่เร็วและรุนแรง
            อารมณ์ของร่างเล็กตอนนี้เตลิดไปไกล กู่ไม่กลับแล้ว  นิ้วเรียวจิกลงกลางหลังร่างสูงด้วยความเสียวซ่าน
            “อา อา อ๊ะๆๆ อ๊าส์ / อื้มมม”  ลำกายใหญ่ฉีดพ่นน้ำรักอุ่นร้อนเต็มช่องทางหฤหรรษ์  เช่นเดียวกับที่ร่างบางปลดปล่อยความอึดอัดมาเต็มหน้าท้องของร่างสูง
           
           

            เปลือกตาหนากระพริบทันทีที่มีแสงมาแยงตา มองไปรอบๆก็พบว่าตนนอนอยู่บนเตียงในห้องนอน ร่างเล็กพลิกกลับไปดูเจ้าจอมวายร้ายที่กระทำมิดีมิร้ายกับตนเมื่อคืน

            ความปวดร้านจากกิจกรรมที่ผ่านมาทำให้ปวดช่วงล่างไม่น้อย ก็เมื่อคืนน่ะสิ คิบอมเล่นเป็นโจรปล้นสวาท เขาก็เลยต้องเล่นไปตามน้ำ เฮ้ออ เป็นไงล่ะ ก็เลยกลายเป็นโดนแฟนตัวเองข่มขืนรับวันเอพิลฟูลเดย์ แต่คิดดูแล้วก็สนุกตื่นเต้นดีเหมือนกัน แถมเมื่อคืนคิบอมยังทำถึงใจใช่เล่น  
            มือเล็กบิดแก้มบวมๆของคนรักด้วยความหมั่นไส้ เจ้าแฟนเด็กคนนี้ชอบนักนะสรรหาอะไรแปลกๆมาเล่น
            ร่างของคนที่น้อยกว่าอายุขยับเพราะแรงบีบที่แก้ม จัดการคว้าเอามือเรียวมาจูบรับรุ่งอรุณ แล้วดึงร่างเล็กมานอนกอดเหมือนเดิม

            “อืม  ทงเฮครับ นอนกันนะ ผมง่วง”

            ถอนหายใจให้กับเด็กดื้อ พอซนแล้วก็หลับปุ๋ยเชียว แถมยังงอแงไม่ยอมตื่นอีก มันน่าตีจริงๆ จะว่าไปเขาก็เพลียเหมือนกัน เมื่อคืนโดนไปใช่น้อยๆที่ไหน ขอนอนเอาแรงก่อนละกัน


            สุขสันต์วันเอพริลฟูลเดย์ครับ



END

สุขสันต์วันเอพิลฟูลเดย์ค่า หายไปซะนานเลย ฮี่ๆ ฟิคชั่ววูบ





           อ่านจบแล้วกลับไปเม้นเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ

วันจันทร์ที่ 16 ธันวาคม พ.ศ. 2556

SF Gonna get my goal! - Wonhyuk



Warning: NC 20+
             เอ็นซีฉากนี้แตกต่างกับทุกเรื่องที่เคยแต่งมา มันแรงกว่าทุกเรื่องนะในความคิดเรา ที่บอกว่าแรงไม่ใช่แบบว่าเลือดสาดกันนะ มันแรงตรงคำพูดของตัวละคร เตือนไว้ก่อนนะคะเดี๋ยวจะรับไม่ได้ 555
             เอาล่ะถ้าใครคิดว่ารับได้ก็ไปอ่านกันเลย




           ปากอุ่นนุ่มประกบกับกลีบสีเชอร์รี่อิ่มน้ำ ทันทีที่ได้สัมผัสกับความนุ่มหยุ่นหอมหวานของน้องข้างบ้านตัวน้อยซีวอนก็แทบจะสติแตก รสชาติหวานล้ำอย่างที่เขาคิดไว้ไม่ผิด ซีวอนค่อยๆขบเม้มเพื่อไม่ให้ร่างบางตกใจ ลิ้นร้อนถูกส่งมาเบิกทาง เลาะเล็มไปตามรอยแยกของกลีบกุกลาบแล้วจึงสอดปลายลิ้นเข้าไป

            “อะ อือ” สัมผัสแปลกใหม่จากพี่ชายตัวโตทำเอาน้องน้อยสะดุ้ง ความรู้สึกหวามไหวแล่นไปทั่วร่างกายเมื่อถูกสัมผัสด้วยความร้อนของพี่ชาย
            เชยคางมนขึ้นเพื่อที่จะได้บดจูบให้ถนัดถนี่ มือหนาจับแขนเรียวที่กำเสื้อกล้ามของเขาแน่นมาพาดที่คอ จากนั้นจึงเริ่มสอดเข้าไปใต้เสื้อนอนของร่างบาง สัมผัสความนุ่มลื่นของผิวขาวๆ
            ซอกคอหอมกรุ่นถูกโจมตีเป็นลำดับต่อมา กดจูบดะไปทั่วอย่างหิวกระหาย และไม่ลืมที่จะประทับตราสีกุหลาบเอาไว้
            เสื้อยืดตัวโคร่งถูกถอดออกตามด้วยเสื้อกล้ามของร่างสูง ยอดอกสีสดชูชันล่อตาจนอดไม่ได้ที่จะครอบครองมัน

            “อ๊า พี่จ๋า อือ”

            ร่างสูงดูดดึงเม็ดบัวสีหวานสลับกันไปมาสองข้างจนช้ำได้ที่ แล้วจึงเปลี่ยนมาใช้ลิ้นรัวใส่ พลันก็ได้ยินเสียงกระเส่าจากน้องชายตัวน้อยลอยเข้าหูเป็นรางวัล

            “พี่จ๋า ยะ...อย่า”

            “หยุดไม่ได้แล้วฮยอกแจ ทั้งหอม ทั้งหวาน ทั้งนุ่มลิ้นขนาดนี้พี่จะหยุดได้ยังไง”

            “อือ พี่จ๋า..”

            ร่างสูงเหวี่ยงสมุดการบ้านลงที่พื้นแล้วยกร่างบางให้นอนที่บนโต๊ะตัวเตี้ยแทน เพื่อให้สะดวกง่ายต่อการเชยชม หน้าท้องแบนราบถูกจู่โจมถัดจากเม็ดบัวสีหวาน เอวบางร่อนไปมารับกับจังหวะของเกลียวลิ้นที่แหย่เข้าไปในสะดือสวย

            ส่วนกลางลำตัวถูกเคล้นคลึงจนตื่นตัวได้ที่พอที่จะเข้าไปรับความอบอุ่นในโพลงปาก เกลียวลิ้นหนาไล้เลียแผ่วเบาตรงส่วนหัว แล้วจึงปาดลิ้นลงหนักๆให้ร่างบางได้ดิ้นเร่าๆกับความเสียวสะท้านที่บรรจงมอบให้

            “ซี๊ดด พี่จ๋า..อา...อืมม”

            “ร้องดังๆเลยฮยอกแจ ร้องดังๆ”

            ปากอุ่นครอบลงกับเจ้าตัวน้อย รูดขึ้นลงสลับกับการดูดดึงส่วนปลายความความกระหายอยาก มือใหญ่กดเอวบางให้นิ่งแล้วละเลงลีลารักลงไปเต็มที่

            “อา...อา..อึ๊”
            “มะ...มันจะออกแล้วพี่จ๋า อา...อร๊างงงงง” กรีดร้องเสียงหลง กระตุกตัวพ่นน้ำหวานเข้าปากร่างสูง ซีวอนดูดกลืนราวกับเป็นน้ำทิพย์จากสรวงสวรรค์ ลิ้นหนาตามเลียทุกหยาดหยดจนไม่เหลือ
            ร่างบางหอบหายใจหนัก ตัวสั่นเพราะความหฤหรรษ์เมื่อครู่ ผิวขาวเนียนขึ้นสีระเรื่อทั้งตัว

            “หวานมากเด็กดี” ยืดตัวมาจูบพร้อมกับคำชมที่ทำเอาร่างน้อยหน้าขึ้นสี
            “ทำให้พี่บ้างนะ”

            ตาเรียวเบิกกว้างเมื่อได้ยินคำขอ
            “แต่...ฮยอกแจทำไม่เป็น”

            “ไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่สอนเอง”

            ซีวอนขยับตัวขึ้นมานั่งบนโซฟาตัวนุ่มและไม่ลืมที่จะดึงร่างบางลงมานั่งที่หว่างขาตน
            แกนกายใหญ่แข็งขืนทำเอาร่างบางอายจนไม่กล้ามองจึงแต่ได้ก้มหน้างุด ซีวอนอมยิ้มให้กับท่าทางของร่างน้อยพลางช้อนใบหน้าน่ารักให้เงยขึ้นแล้วประทับจูบแผ่วเบาลงที่หน้าผากคล้ายๆกับจะปลอบประโลมและให้กำลังใจไปในตัว

            “จับมันหน่อยสิฮยอกแจ”

            มือบางสั่นเล็กน้อยขณะที่ยื่นเข้าไปหาส่วนแข็งขืน เมื่อได้สัมผัสจึงได้รู้ว่ามันร้อนมากขนาดไหน

            “นั่นแหละ...อา ทำเหมือนที่พี่ทำให้ฮยอกแจ”

            “ใช้ลิ้นสิเด็กดี เลียเลย”

            “แบบนี้เหรอพี่จ๋า”

            “อา ใช่ แบบนี้แหละ ทีนี้ก็ครอบปากลงไป เอาแค่ส่วนหัวก่อน ขยับด้วยนะ”

            “ซี๊ดดด ดีมากฮยอกแจ ดีมาก” ครางด้วยความสุขสมกับสัมผัสของร่างบาง ถึงแม้จะเป็นสัมผัสงกๆเงิ่นๆไม่เป็นงาน แต่ก็ทำให้เสียวขาดใจได้เพราะความไร้เดียงสาของร่างบางคนนี้

            “เอาเข้าไปหมดเลยฮยอกแจ”

            เด็กดีของชเวซีวอนทำตามคำสั่งอย่างเสมอต้นเสมอปลาย โพลงปากเล็กค่อยๆครอบลงจนส่วนปลายเข้าไปลึกจนสุด เมื่อเห็นว่าตนครอบครองมันได้ไม่หมดจึงถอนปากออกมาก่อน

            “พี่จ๋ามันใหญ่ไป เข้าไม่หมด”

            “ใช้มือช่วย แบบนี้ไง” ปากก็ว่าไปพร้อมๆกับที่สาธิตให้น้องน้อยดู พอร่างบางเริ่มเป็นงานแล้วจึงปล่อยให้อีกฝ่ายทำเอง
            “อื้ม...”
            เสียงครางจากร่างสูงมันทำให้ร่างบางรู้สึกดีไม่น้อย ในเมื่อพี่จ๋าทำให้เขามีความสุขได้ เขาก็จะช่วยพี่จ๋าให้มีความสุขเหมือนกัน

            “อาห์ ฮยอกแจ” สั่นสะท้านด้วยความเสียวซ่าน ไม่นึกว่าร่างบางที่แสนจะไร้เดียงสาจะทำให้เขาสุขสมได้ถึงขนาดนี้ เชื่อได้ว่าถ้าเขายังปล่อยให้น้องน้อยทำอีกต่อไปเขาคงเสร็จคาปากของอีกคนแน่นอน คิดได้ดังนั้นจึงประคองใบหน้าอันแสนยั่วยวนขึ้นมาจากกายตน

            “พอแล้วเด็กดี เดี๋ยวพี่ต่อเอง”

            กดจูบหนักๆที่แก้มทั้งสองข้างอย่างหมั่นเขี้ยวแล้วประคองให้ร่างบางกลับไปนอนบนโต๊ะเหมือนเดิม มือหนาแยกเรียวขาขาวออกห่าง ช่องทางสวรรค์ปรากฏอยู่ตรงหน้า สีสวยเหมือนดอกไม้ที่ล่อแมลงให้เข้าไปเคล้าคลอกับน้ำหวานภายใน
            ปากร้อนกดจูบตามซอกขาขาวก่อนก่อนไล่ลามไปยังช่องทางสวย จูบหนักๆแล้วจึงส่งอาวุธนุ่มร้อนเข้าไปสำรวจ เพียงแค่แตะลิ้นเบาๆ สะโพกขาวก็เด้งขึ้นมาพร้อมกับเสียงกรีดร้องดังก้องห้อง

            “อ๊าส์ พี่จ๋า อื้มมม”

            ไม่เพียงแค่รัวลิ้นลงไป ร่างบางงัดลีลาเด็ดของตนมาใช้ทั้งจูบทั้งดูดดึงจนร่างน้อยครางระงมทั่วห้อง เรียวขาสั่นสะท้านจนมือใหญ่ต้องจับมาพาดไหล่กว้างไว้
            “พี่จะเข้าไปละนะ”

            “ของพี่จ๋า...ใหญ่ มันจะเข้าได้เหรอ”

            “ได้อยู่แล้ว เราไม่ต้องห่วงนะเดี๋ยวพี่จัดการเอง”

            เริ่มเปิดทางด้วยนิ้วที่สอดเข้าไป นวดไปตามผนังร้อนจนร่างบางผ่อนคลายแล้วจึงจับกายแข็งขืนจ่อที่ปากทาง ค่อยๆกดส่วนหัวเข้าไปแล้วค้างไว้ก่อนที่จะขยับสะโพกให้แท่งเนื้อร้อนหายเข้าไปจนมิด

            “อา..ฮยอกแจ” เหมือนกับได้ขึ้นสวรรค์เมื่อถูกผนังร้อนบีบรัด

            “พี่จ๋า ฮยอกแจ อืมมม อ๊ะ”

            ขยับสะโพกเนิบนาบสลับกับการกระแทกหนักๆที่จุดกระสันของร่างน้อย

            “อิ๊ มันเสียว”

            “พี่ก็เสียว อืม ฮยอกแจรัดแน่นจนพี่จะขาดใจตายแล้วนะคนดี”

            จังหวะเนิบนาบค่อยๆทวีความเร็วขึ้นจนอารมณ์ของทั้งสองพุ่งทะยานขึ้นสูงและไม่สามารถควบคุมได้ มือหนาแยกขาเรียวให้กว้างขึ้น กระแทกกระทั้นอารมณ์ดิบลงไปยังร่างน้อยที่แสนหอมหวาน

            “พี่ชอบเรามานานแล้วรู้ไหม”

            “ฮยอกแจ...ก็ชอบพี่เหมือนกัน อือออ”

            ไม่มีอะไรจะสุขเท่ากับการที่ได้ยินคนที่ตนแอบชอบบอกว่าชอบเหมือนกันในช่วงเวลาแบบนี้อีกแล้ว เมื่อความรู้สึกดีๆของทั้งสองฝ่ายได้เผยออกมาบทรักที่กำลังช่วยกันรังสรรค์จึงหอมหวานและเร่าร้อนยิ่งขึ้น
            ร่างสูงขยับสะโพกซอยถี่เข้าหาขณะที่ร่างบางระบายอารมณ์ด้วยการบีบแขนแกร่งที่ค่อมตนไว้

            “อ๊า พี่จ๋า อ๊ะๆๆ”

            “เรียกชื่อพี่สิฮยอกแจ”

            “พี่ซีวอน..พี่ซีวอน อืมมมม”

            “ฮยอกแจ พี่ขอนะ อืม...ข้างในนะ” สิ้นประโยค ความอุ่นร้อนก็ฉีดเข้าไปในตัวร่างบางพร้อมๆกับที่ร่างสูงรู้สึกได้ถึงความร้อนที่หน้าท้องตน

            “เด็กดีไปต่อที่ห้องนอนนะ”


            “ตะ..แต่การบ้านฮยอกแจยังไม่เสร็จเลยนะ อื้อ พี่จ๋า เดี๋ยวสิ”
  



        กลับไปอ่านต่ออีกนิด