วันอาทิตย์ที่ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

SF He is mine! - Wonhyuk



สิ้นประโยคมือใหญ่ก็จัดการพลิกตัวร่างเล็กลงบนเตียงแล้วขึ้นคร่อม  ไม่รอช้าร่างเล็กได้ทันเตรียมใจก็ตรงเข้าจู่โจมกลีบปากสีสวยที่เอ่ยคำท้าออกมา ดูดดึงทั้งบนและล่างสอดแทรกอาวุธนุ่มร้อนเข้าไปในโพลงน้ำหวาน มือหนาเร่งปลดอาภรณ์ที่ปิดบังเนื้อกายหอมกรุ่นออกไม่ต่างจากมือน้อยที่ช่วยเปลื้องผ้าชิ้นบนให้ร่างสูงไปด้วย

ทั้งคู่ยังคงฉกชิมแลกเปลี่ยนความหวานฉ่ำในโพลงปากซึ่งกันและกันเปลี่ยนจังหวะรุกบ้างรับบ้าง ตอนนี้ร่างของฮยอกแจไม่เหลือเสื้อผ้าสักชิ้นเดียวเพราะถูกคนตัวใหญ่ปลดเปลื้องออกไปหมดแล้ว มือหนาลูบปลีน่องเรื่อยขึ้นมาจนถึงขาอ่อน เอวคอด ไล้ผิวเนียนนุ่มด้วยความหลงใหล ปากร้อนๆเลื่อนต่ำลงมาไซร้คอขาว เนินอกนุ่ม และจุกทั้งสองข้าง ครอบครองมันทันทีที่ได้สัมผัส  ก็หวานซะขนาดนี้เขาจะทำใจเย็นอยู่ได้อย่างไร
“อา...ซีวอน”  มือเรียวลูบไล้แผ่นหลังเพื่อระบายอารมณ์ขณะเดียวกันก็เป็นการสร้างอารมณ์ให้อีกคนดียิ่งนัก
ยอดอกถูกดูดดึงบ้างเม้มบ้างตามแต่ร่างสูงจะกระทำกับมัน จนตอนนี้เปลี่ยนจากสีชมพูมาเป็นสีแดงระเรื่อน่ามอง
ร่างหนาไล่จูบดะลงมาจนถึงขาอ่อน มือหนาแยกขาวเรียวให้กว้างแล้วใช้อาวุธร้อนชื้นสัมผัสกับซอกขา เอวบางกระตุกส่ายวนด้วยความเสียวซ่าน
“อ๊ะ..อื้อ”
มือหนากดขาเรียวให้อยู่นิ่งๆเพื่อที่จะได้ละเลงความรักลงไปอย่างเต็มที่ ก็ในเมื่ออีกคนท้ามาซะขนาดนี้ให้นิ่มๆเบาๆก็ไม่เรียกว่ารับคำท้าสิ 
จนกระทั่งซอกขาอ่อนทั้งสองข้างถูกหยอกเหย้าจนชุ่มจึงได้ยอมถอนใบหน้าออกแต่ทว่ายังไม่หยุดแค่นั้นเมื่อร่างสูงจับส่วนอ่อนไหวนำพาสู่ความอุ่นร้อนของโพลงปาก ปลายลิ้นตวัดส่วนตัวที่กำลังเบ่งบานใช้ปากหยักเม้มเบาๆก่อนจะครอบปากรับเอาตัวตนของร่างเล็กเข้าไปจนหมด
ฮยอกแจรู้สึกเหมือนคอแทบจะแห้งเป็นผุยผงเพราะตลอดเกือบสิบนาทีที่ผ่านมานั้นตนเองได้ส่งเสียงครางไม่หยุด ไม่นึกว่าจะได้เจอลีลาที่ร้อนแรงขนาดนี้แต่นั่นก็เป็นสัญญาณที่ดีเหมือนกัน
“อ๊า..อ๊ะ ซีวอนอา อื้ออ” คนตัวใหญ่ไม่คิดจะปราณีเขาบ้างหรือไรถึงได้ใส่ความรักมาซะเต็มที่ขนาดนี้
ร่างสูงถอนใบหน้าออกแล้วประกบปากกับช่องทางสีหวานที่ขมิบยั่วเขาอยู่ ใช้ลิ้นปลอบประโลมก่อนจะดูดดึงความหวานฉ่ำเข้าไปเต็มๆ
เสียงครางเหมือนคนจะขาดใจของร่างเล็กเป็นดั่งเสียงดนตรีจากสรวงสวรรค์ ยิ่งเสียงหวานๆดังขึ้นมากเท่าไหร่ก็รู้สึกดีมากขึ้นเท่านั้น รวมถึงอาวุธชิ้นสำคัญในกายเขาที่ไม่กี่นาทีที่แล้วมันยังคงหลับใหลอยู่ แต่ทว่าในตอนนี้กลับอยู่ในสภาพที่พร้อมจะเข้าสู่สนามรบแล้ว 
เกรงว่าร่างน้อยอันเป็นที่รักจะขาดใจซะก่อนจึงได้ละใบหน้าออกมาให้ได้พักก่อน แต่ตาคมที่จ้องมองมามันยิ่งทำให้ฮยอกแจรู้สึกหายใจไม่ออกและแทบจะละลาย  มันทั้งร้อนแรงและเซ็กซี่จนอยากจะให้ร่างสูงมอบความรักให้แก่ตนเร็วๆ
ตาเรียวเลื่อนสายตาลงไปที่กายใหญ่ของร่างสูง มือบางลูบไล้ตามลำแท่งแล้วเคล้นคลึงส่วนหัวด้วยนิ้วโป้ง คราวนี้เป็นร่างสูงที่ต้องใช้เสียงบ้างแล้ว
“ฮยอกแจ อืมม..”
“เข้ามาสิ รออะไรอยู่” ปล่อยมือจากความแข็งแกร่งมารั้งขาเรียวของตนจนแทบจะแนบชิดอก กัดปากหรี่ตาใส่อีกนิด แค่นี้ก็ทำให้ร่างสูงแทบจะกระโจนใส่คนช่างยั่วแล้วสั่งสอนซะให้เข็ดว่าอย่าทำแบบนี้อีก
“ถ้าพรุ่งนี้ไปเรียนไม่ไหว อย่ามาโทษก็แล้วกัน”
“ทำให้ได้อย่างที่พูดแล้วกัน” กระซิบเสียงพร่าเชิดหน้าขึ้นอย่างท้าทาย
ร่างสูงกดยิ้มอย่างถูกใจ ก่อนจะกดกายเข้าสู่โพลงร้อนที่ลอยยั่วอยู่รวดเดียวจนมิด ร่างน้อยที่ไม่คิดว่าเขาจะเข้าทีเดียวถึงกับนิ่วหน้าด้วยความจุก ไซส์ขนาดนี้มันก็ต้องมีจุกบ้างล่ะ
เอวหนาขยับเป็นจังหวะถี่ๆแต่ไม่ได้รุนแรงและหนักหน่วงถึงแม้คนรักตัวน้อยของตนจะแก่นเซี้ยวน่าสั่งสอนแค่ไหนแต่เขาก็ไม่หน้ามืดทำรุนแรงเอาแค่อารมณ์ของตนเองเป็นที่ตั้งอย่างเดียว
แต่ตัวน้อยดูเหมือนจะไม่สนใจเลยว่าเขาต้องใช้ความอดทนมากแค่ไหนกับการสกัดกลั้นอารมณ์ ใบหน้าหวานยังคงส่งสายตายั่วยวนมาให้อย่างต่อเนื่อง
“อย่าหาว่าไม่เตือนก็แล้วกัน” สิ้นคำร่างสูงก็เร่งจังหวะการกระแทกเข้าออกให้หนักขึ้น กายหนาก้มลงซุกไซร้กับซอกคอหอมกรุ่นอย่างหลงใหล
มือบางข้างหนึ่งละออกมาจากการบีบเคล้นคลึงแผ่นหลัง เอมไปหยิบโทรศัพท์มือถือของร่างสูงที่วางอยู่บนโต๊ะตัวเล็กข้างหัวเตียง นิ้วเรียวสไลด์หน้าจอเพื่อปลดล็อคแล้วกดเข้าแอปพลิเคชันถ่ายรูป  กัดปากอีกนิดจิกตาอีกหน่อยและแน่นอนว่าในเฟรมถ่ายรูปนั้นต้องมีร่างสูงอยู่ด้วย แม้จะเห็นเพียงแค่ไหล่แกร่งแต่เมื่ออยู่ในสภาพแบบนี้แล้วใครเห็นก็รู้ว่ากำลังทำอะไรกันอยู่  
ร่างน้อยต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการควบคุมมือของตนเองไม่ให้สั่นเพราะต้องต่อสู้กับริ้วของความซ่านที่แล่นเข้าสู่ร่างกาย เมื่อได้จังหวะที่คิดว่าเหมาะสมแล้วจึงกดถ่ายแล้วโยนโทรศัพท์ลงไปที่เตียงอีกฝั่งทันที พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่แล้วกันตอนนี้ขอปล่อยทุกอย่างไปกับร่างสูงก่อน
“ซีวอน..อึ๊ก” 
“ไม่ไหวแล้วฮยอกแจ ขอนะ” สะโพกหนากระแทกจังหวะหนักหน่วงเพื่อเร่งให้เข้าสู่จุดสุดยอดของอารมณ์ แรงรัดรึงของร่างเล็กทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะเปล่งเสียงออกมาด้วยความพึงพอใจ  ความเสียวปลาบแล่นไปทั่วลำกายจนปวดไปหมด อยากจะปลอดปล่อยมันออกไปซะเดี๋ยวนี้
“อ๊ะๆๆๆ อ๊าาาส์”  เสียงหวานครางยาวเมื่อเจอร่างสูงเร่งเครื่องใส่ ขาเรียวเกี่ยวเอาหนาไว้มั่นเพื่อรองรับแรงรักจากร่างสูง มือหนายึดเอวบางไว้แน่นแล้วรัวสะโพกใส่อย่างเร็ว เสียงร้องของทั้งสองดังกังวานไปทั่วห้องเมื่อถึงจุดสุดยอดของอารมณ์

ทั้งสองร่างนอนแผ่ด้วยความเหนื่อยเมื่อควบคุมจังหวะการหายใจให้เป็นปกติแล้วมือใหญ่คว้าเอาคนตัวน้อยมากกกอด  ดึงผ้าห่มที่ร่นไปอยู่ปลายเตียงขึ้นมาคลุมแล้วเข้าสู่ห้วงนิทราภายในอ้อมกอดของกันและกัน


กลับไปอ่านเนื้อหาส่วนที่เหลือ 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น